*فردي نزد رسول خدا (صل الله علیه وآله) عرضه داشت« يا رسول االله كثرت ذنوبي و ضعف العمل »گناهان من زياد شده ولكن عمل خوب من ضعيف است. فقال رسول ا... اكثر فسجدو... زياد سجده كن زيرا سجدههاي طولاني گناهان را ميريزد همانطور كه باد ميوزد برگ هاي درختان را روي زمين ميريزد.
*مرحوم آيت الله بهجت رضوان الله ميفرمودند: انسان وقتي ايستاده عنانيت او صد در صد است. وقتي در مقابل خدا به حالت ركوع قرار ميگيرد پنجاه درصد عنانيت او با خم شدن و ركوع كم ميشود. وقتي به حالت سجده قرار ميگيرد و به خاك ميافتد، پنجاه درصد عنانيت او هم از بين مي رود و خدا را در برابر حضرت حق هيچ مي بيند.
*خداوند در مورد بعضی از انبياء مقام خلت و خليفه اللهي را به دلیل کثرت سجده عرضه داشتند.
*بعضي اولياء خدا و مربيان اخلاق به شاگردان سير وسلوك، دستور سجدههاي طولاني از جمله ذكر يونسيه را در سجدههاي خود ميدادند: «لا اله انت سبحانك اني كنت من الظالمين» .
*اولیا خدا دایماً روسياهي و ظلم به نفس خود را در برابر خداي بزرگ تكرار ميکردند و اين حالت نوراني، قرب به خداوند و حتي شرایط مشاهدات قلبي براي آنها حاصل ميکرد.
*در سجده بهترين و اشرف مواضع خود پيشاني و صورت خود را روي خاك در برابر خدا قرار داديم آنقدر اين حالت نشاط آور، قرب آور و نزديك كننده انسان به خداوند است كه اميرالمومنين (ع) دعاي شريف كميل را در شب نيمه شعبان و شب هاي جمعه را در حالت سجده انجام مي دادند
*درك معرفت خدا و خوف و خشيت پروردگار در دل امام زين العابدين بود طوري كه افتخار زينت كنندگان بودند .
*امام زین العابدین(علیه السلام) در آن وقتي كه مشغول بندگي و عبادت خدا شدند همه توجه شان به حضرت حق بود به طوري كه شيطان به صورت اژدهايي خود را نشان داد كه امام را از خدا و توجه او غافل كند؛ امام آن چنان متوجه خدا و عظمت خدا بودند كه توجهاي به شيطان و اين مار نكردند. مارانگشت پاي حضرت را گاز گرفت تا حضرت را از خدا غافل كند؛ اما حضرت توجهاي نكردند، اينجا منادي ندا داد! انت زينالعابدين، انت زينالعابدين ، انت زينالعابدين. حقا كه زينت عبادت كنندگان هستی.