منصوره اسکندرینژاد استاد ارائه کننده بحث، زینب رهبر ادب استاد منتقد و نسرین اسدبیگی داور این نشست بودند.
اسکندرینژاد استاد ارائه کننده بحثبیان کرد: سابقه پوشش و حجاب زنان به پیش از اسلام باز میگردد، پس حجاب و پوشش يک امری طبيعی و فطری است، همچنين در ساير اديان همچون يهود و زرتشت نيز وجود داشته است.
وی افزود: ولی مسأله پوشش در اديان گذشته و پیش از اسلام به صورت امروزی مطرح نبوده، اين امر از طرف خدای متعال به صورت تدريجی نازل شده است. پس مسأله پوشش طلبگی يک مسأله جدا و قابل تفكيک از پوشش اسلامی نیست که اين شبهه پيش آيد «آيا پوششی كه طلاب دارند يک ضرورت دينی است؟ يا اينكه جامعه و اجتماع و مردم داشتن چنين پوشش و حجابی را از طلاب انتظار دارند.»
زینب رهبر ادب به عنوان استاد منتقد نیز بیان کرد:آن چيزی كه امروزه در مورد پوشش طلبگی ما با آن مواجه هستيم و جامعه از ما طلب دارد، يک خواست اجتماعی است، نه يک ضرورت صرفا دينی. چرا كه وقتی میخواهند از يک حجاب كامل صحبت كنند، میگويند مانند طلبهها باشید.
وی ادامه داد: پوشش طلبگی افزونبر اين كه يک ضرورت دينی و خواست اجتماعی است. همچنين ما در مورد ميزان پوشش فقط مكلف به حد واجب تعيين شده در اسلام هستیم.
نسرین اسدبیگی به عنوان داور نیز در این کرسی آزاداندیشی تصریح کرد: پوشش طلبگی هيچگونه فرقی با پوشش مدنظر اسلام ندارد و عينا همان است و به عنوان يک ضرورت دينی مطرح است.
وی یادآور شد: هيچ دليلی برای مانع بودن اين پوشش از حضور طلاب و زنان مؤمنه در اجتماع نیست؛ چرا كه وجود افراد موفق در زمينههای مختلف چنين نشان میدهد كه نه تنها اين پوشش مانع نبوده، بلكه عامل اصلی است. طلاب بايد در ميزان پوشش از مردم عادی پيش گامتر و جلوتر باشند، چرا كه الگوی پوشش جامعه هستند.