در این نشست سکینه رنجبران به عنوان استاد ارائه‌کننده بحث (استاد موافق)، حمیده عبدالهی استاد منتقد و حلیمه میرزا عبدالهی با عنوان مجری به ایراد سخنرانی پرداختند.
سکینه رنجبران، استاد ارائه‌کننده بحث(استاد موافق) گفت: همه صفات مومن را می‌توان در یک کلمه خلاصه کرد و آن در اصطلاح قرآن سکینه(آرامش درونی) نامیده می‌شود، «هو الذی انزل السکینه فی قلوب المومنین لیزدادوا ایمانا؛ او خداوندی است که سکینه و آرامش و اطمینان عمیق دورنی را به دلهای مومنان وارد ساخت تا ایمانشان افزوده شود».
وی افزود: با توجه به این آیه و دیگر آیاتی که ناظر برآرامش است، آرامش حقیقی امری است که خداوند در قلب مؤمنان نازل می‌کند، توجه به آیات قران کریم و تفکر در آنها موجب ملکه شدن این آیات می‌شود و می‌تواند نقش مهمی در ایجاد آرامش در قلب مؤمنان و به ویژه طلاب داشته باشد.
استاد ارائه کننده بحث اظهار کرد: از آنجا که آرامش حقیقی تنها در سایه اطاعت از دستورات خداوند متعال بدست می‌آید، قرار گرفتن در مسیر بندگی موجب ایجاد آرامش خواهد بود و هر چه انسان در این مسیر پیشرفت کند آرامش بیشتری در وجود خود احساس خواهد کرد.
رنجبران ادامه داد: در اسلام آزادی از بند شهوت‌ها و هوس‌های مادی دلیل سلامت روحی و احساس گناه یا پشیمانی و توبه نشان آگاهی و توجه به ندای فطرت و سرشت انسانی است که خدا را دریافته و به توحید و به شناخت مسیر طبیعی و خدائی تکاملی خویش به سوی حقیقت و عدالت و خیر رسیده است.
حمیده عبدالهی استاد منتقد این کرسی آزاداندیشی نیز به مباحث استاد موافق چنین پاسخ گفت: همه افراد نیاز به آرامش دارند و به دنبال پیدا کردن آن هستند و پیش فرض داریم که مطلوب‌ترین آرامش‌ها رسیدن به معنویت حقیقی و واقعی است و تمامی کارهایی که برای آرامش انجام می‌شود، آرامش می‌آورد ولی مقطعی است.
وی افزود: اینکه فقط با دین بتوان به آرامش رسید چگونه به اثبات می رسد؟ در حالی که می‌بینیم افراد دیگری که غیر دیندار هستند نیز با روش‌های روان شناسی خود را به آرامش می رسانند مثل کارهایی که در تن آرامی(ریلکسیشن) انجام می‌دهند و یا با تفکر حکومت فکر بر بدن خود را به آرامش می‌رسانند و همین‌طور افرادی که افکار انحرافی دارند مثل شیطان پرستان با اعمالی خود را آرام می‌کنند.
در پایان این کرسی ضمن پاسخ‌گویی به سؤالات طلاب نتیجه بحث مطرح شد که به این شرح است: نتایج نشان داد که بین مؤلفه‌های التزام دینی و باورهای دینی و عواطف دینی با مؤلفه‌های سلامت عمومی(شکایت‌های جسمانی، اضطراب، افسردگی و ناسازگاری اجتماعی رابطه منفی و معناداری وجود دارد، همچنین بین سلامت روان با میزان گرایش به معنویات همبستگی وجود دارد./111/
