ناهید بادامی، استاد ارائه کننده بحث در این جلسه گفت: امروزه خوشبختانه حوزه‌های علمیه خواهران از نظر استاد به خودکفایی رسیده است، ولی دروسی که در آن‌ها تدریس می‌شود بسیار پراکنده بوده و از انسجام منطقی برخوردار نیست.
وی افزود:همه دروس حوزه نباید از سوی اساتید در کلاس تدریس شود، بلکه برخی از دروس را می‌توان به صورت پژوهش محور ارائه داد. حوزه‌های سطح دو بهتر است نیمه تخصصی باشد، یعنی دو سال نخست دروس عمومی و در سه سال بعد دروس تخصصی تدریس شود تا طلاب با آگاهی کافی از رشته‌های تحصیلی وارد مقاطع بالاتر شوند.
حجت‌الاسلام صیادی دیگر استاد ارائه کننده بحث اظهار کرد: طلاب خواهر گرفتاری‌های خاص خود را دارند، به همین دلیل مدت زمان تحصیل آن‌ها بهتر است محدود شود تا بتوانند افزون‌بر وظایف خانه‌داری، همسرداری و فرزندداری با عمق بیشتری درس خود را فرا گیرند.
وی افزود:افق طلبگی برای طلاب روشن نشده است و باید هدایت تحصیلی صورت گیرد. بدنه جامعه درباره حوزه‌های علمیه خواهران آگاهی چندانی ندارند و رسانه‌ها تبلیغات لازم را در این زمینه انجام نمی‌دهند.
استاد ارائه کننده بحث خاطرنشان کرد: دروس سطح سه تکرار دروس سطح دو است. دروس سطح سه باید کاملا تخصصی شود و کم شدن معنویت در حوزه‌های علمیه ناشی از این است که طلاب هدف از فراگیری درس را تعالی خود نمی‌دانند و اخلاص در کارها نیست.
حجت‌الاسلام حاجیلویی، استاد داور نیز تأکید کرد: سال‌های تحصیل سطح دو خواهران باید محدود و نیمه تخصصی شود. کتب درسی دارای انسجام و حجم کمتری باشند تا طلاب با عمق بیشتری مطالب را دریافت کنند و اساتید حوزه‌های علمیه باید اولویت کار خود را به تدریس در حوزه اختصاص داده و سایر مسؤولیت‌های آن‌ها در حاشیه باشد.
وی افزود: برای ارتقای معنویت در حوزه‌ها همه مسؤولان ،کارکنان، اساتید و طلاب باید در کردار و گفتار خود رعایت تقوا و اخلاص را داشته باشند. تربیت امری نیست که یک روزه حاصل شود و نیاز به مداومت و صبر دارد؛ طلبه فردی انتخاب شده از متن جامعه است پس باید برای تربیت او سعه صدر داشته باشیم تا آن‌چه مورد نظر دین مبین اسلام است حاصل شود.
گفتنی است، شیوه ارائه کرسی مناظره بود و در فرصت محدود تنها محور آموزشی و معنویت در حوزه مورد بحث قرار گرفت../112/
