حجت‌الاسلام محمود صفی‌زاده، مدرس حوزه و دانشگاه در این نشست گفت: دینداری عابدانه برداشت اولیه انسان‌ها از دین است همانند این‌که خدا را سمیع می‌دانند. این دیدگاه معلول اذهان ساده است.
وی ادامه داد: دینداری عاقلانه ویژه تعلیم یافته‌هایی همانند متکلمان، فیلسوفان و عالمان است. در این نوع عبادت تکلیف چیزی نیست جز این‌که خیر و مصلحت بندگان در آن نهفته و آن‌چه ضرر داشته از بندگان رفع گردیده است.
مدرس حوزه و دانشگاه یادآور شد: دینداری عاشقانه نیز برای بندگانی هست که به محاسبه، حساب و کتاب توجه دارند تا ضررها را از خود دور کنند. در این نوع رابطه میان خداوند و بنده رابطه معشوق و عاشق است.
وی عنوان کرد: دینداری عاقلانه فضل است و فضیلت، ولی عاشقانه عبادت کردن افضل است.البته هر سه دینداری اصیل و بلا اشکال است، ولی مهم کیفیت بخشیدن به عبادت است./112/
