حجتالاسلام دزفولی، مدرس حوزه و دانشگاه در این نشست به تشریح زمامداری اهلبیت(علیهمالسلام) پرداخت و گفت: در زمان امام حسین(ع) به سبب مسائلی این زمامداری به عقب افتاد تا به امر خدا به دست امام زمان(عج) برسد.
وی درباره بیعت امام حسین(ع) با معاویه و عدم بیعت ایشان با یزید اظهار کرد: معاویه اسلام ظاهری را رعایت میکرد، ولی یزید کفر علنی داشت. تفاوت عملکرد یزید نسبت به معاویه سبب شد تا حضرت سید الشهدا(ع) دست به قیام بزنند.
مدرس حوزه و دانشگاه با بیان اینکه یزید معتقد بود پیامبر(ص) تنها نامه رسان خداوند متعال بود و جایگاه خلیفه بالاتر از جایگاه حضرت محمد(ص) است، اظهار کرد: در آن زمان خلیفه به جایگاهی رسیده بود که اعمال او جزو دین محسوب میشد. حتی نماز جمعه خواندن در روزهای چهارشنبه نیز در میان عوام جا افتاده بود.
حجتالاسلام دزفولی علت قیام امام حسین(ع) در آن اوضاع فکری و سیاسی را اینگونه بیان کرد: امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) تنها در سه روز فضای شام و افکار مردم را زیر و رو کردند؛ به گونهای که مردم به جنایات یزید پی بردند.
مدرس حوزه و دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به توصیههای اهلبیت(ع) برای گریه بر مظلومیت امام حسین(ع)، بکاء را سبب کمال انسان دانست و گفت: دین با گره خوردن احساسات، ارزش بیشتری پیدا میکند. روایات نیز گرایش به دین را یک امر قلبی بیان میکنند.
وی یادآور شد: تنها استدلال برای دینداری کافی نیست، بلکه دل و قلب هم باید دین را بپذیرد.
حجتالاسلام دزفولی گفت: بهشت جایگاه هر مؤمنی است که تنها یک قطره اشک برای امام حسین(ع) بریزد. اشک بر سیدالشهدا(ع) توفیق توبه را ایجاد میکند./112/