در این نشست طلاب به عنوان ارائه کنندگان بحث و منتقدان و حجت‌الاسلام آقایی به عنوان استاد داور به ایراد سخن پرداختند.
ارائه کنندگان بحث گفتند: همان‌گونه که در کنار هر واجبی، مستحباتی نیز وجود دارد، باید برای حجاب نیز آن را در نظر گرفت.
آن‌ها افزودند: حداقل پوشش زن این است که زینت‌هایش (به جز وجه و کفین) را نمایان نسازد و روپوش لباس(جلباب) تا پایین به صورت ساتر و پوشش بر تمام جسم قرار گرفته شود. ولی حداکثر پوشش چیست؟قرآن محیط حداکثر را بسیار باز کرده تا زن مؤمن بتواند در لباس خود هميشه به سوی بهترين برود و مطمئن باشد كه خدايش بيشتر را از او قبول داشته و بلكه بيشترین پوشش پسندیده است.
ارائه کنندگان بحث تصریح کردند: با توجه به آیاتی که زن را به اخفای زینت دعوت کرده، متوجه می‌شویم به هر میزان زن خود را بيشتر بپوشاند، خودش را به رضای خالق نزدیک‌تر خواهد کرد.
منتقدان در این نشست نیز تأکید کردند:رعایت حجاب حداکثری در این زمان خیلی مشکل است به ویژه اگر بانوان بخواهند در بیرون و در شرایط کاری قرار گیرند. همچنین چه لزومی دارد که طلاب از رنگ سیاه استفاده کنند، در حالی که رنگ سیاه در میان رنگ‌ها کراهت دارد و پوشش به هر رنگ و شکلی که باشد، درست است.
استاد داور نیز در جمع‌بندی مباحث اظهار کرد:حجاب امری لازم و ضروری است، ولی حفظ حدود حجاب را باید از سه مقوله فقهی، عقلی و عرفی مورد بررسی قرار داد. در بحث فقهی که ائمه اطهار(علیهم‌السلام) به عنوان الگوی کامل بشر حجاب حداکثری را داشته‌اند. در بحث عقلی حجاب حداکثری را با عنوان حیا و عفت بیشتر یاد می‌کنند و در بخش عرفی نیز باید عرف جامعه را لحاظ کرد. طلاب به عنوان نماد یک قشر خاص باید حداکثر حجاب را رعایت کنند./112/
