معاون فرهنگی تبلیغی حوزه‌های علمیه خواهران کشور:

مهم‌ترین رسالت طلاب ایجاد حیات طیبه در جامعه است

شناسه خبر : 21239

1394/08/17

تعداد بازدید : 381

مهم‌ترین رسالت طلاب ایجاد حیات طیبه در جامعه است
معاون فرهنگی تبلیغی حوزه‌های علمیه خواهران کشوربا اشاره به جایگاه تأثیرگذار حوزه‌های علمیه در جامعه، گفت: مهم‌ترین رسالت طلاب ایجاد حیات طیبه در جامعه است.

حجت‌الاسلام رضا اسکندری در جلسه مدیران، معاونان فرهنگی و مشاوران مدارس علمیه خواهران استان فارس افزود: پایه پاکی و آلودگی جامعه، زن است، از این رو در غرب استراتژی آنها این است که زنان را آلوده کنند، همان‌گونه که در جامعه ما نیز به دنبال همین هدف هستند، چرا که انسان در دامن زن تربیت می‌شود و تأثیرگذاری زنان قطعاً فراتر از مردان است.

وی عامل موفقیت حوزه‌ها را هماهنگی و انسجام میان واحدها برشمرد و اظهار کرد: اگر کار تربیت را بر دوش واحد فرهنگی بدانیم، قطعاً تلقی درستی نیست، زیرا در تربیت طلاب هر سه معاونت فرهنگی، آموزش و پژوهش با هم تأثیرگذار هستند.

معاون فرهنگی تبلیغی حوزه‌های علمیه خواهران کشور یادآور شد: تفاوت حوزه با دانشگاه در این است که حوزه می‌خواهد عالم ربانی تربیت کند، که شامل دو قید داشتن علم و الهی بودن است.

حجت‌الاسلام اسکندری ادامه داد: ما وقتی موفق خواهیم بود که هر دو را در وجود طلاب پرورش دهیم، برای دستیابی به این هدف قدم اول این است که مربی خود دارای این صفات باشد، قطعاً چنین فردی حتی سخن هم نگوید، تأثیرگذار است.

وی تصریح کرد: جامعه تأثیرپذیر دو قسمت است، اول خانواده؛ خواهری که در حوزه علمیه تحصیل می کند، در وحله اول باید نسبت به همسر، فرزند، برادر، خواهر، پدر و مادر و همچنین اقوام و خویشان خود تأثیرگذار باشد، که اگر چنین باشد، بزرگ‌ترین خدمت را به دین و جامعه اسلامی انجام داده است و دوم عامه مردم به ویژه بانوان.

حجت‌الاسلام اسکندری افزود: وظیفه اولیه ما، عمل کردن به آن چیزی است که آموخته‌ایم، یعنی سبک زندگی اسلامی را ترویج دهیم و بتوانیم فرزند صالح تربیت کنیم، این حداقل وظیفه فرد فرد ماست که باید به آن توجه کنیم.

وی با تأکید بر لحاظ تعادل و توازن در مسائل تربیتی گفت: دو دسته روایت در رابطه با تقسیم اوقات وجود دارد، اولین روایتاین‌که اوقات را به سه دسته مناجات با خدا، محاسبه نفس و بهره‌بردن از لذت‌هاى حلال و شايسته تخصیص می‌دهد و روایت دوم اوقات را به چهار دسته مناجات با خداوند، معیشت، معاشرت با نزدیکان و افراد مورد اعتماد و استفاده از لذّت‌های غیرحرام و لذت‌جویی از حلال تقسیم می‌کند./111/

اخبار مرتبط