حجتالاسلام حمید محمدی بیان کرد: در قیامت از لحظات انسانها سؤال میشود نه از سالها و روزها. ما باید پاسخگوی لحظات باشیم. در آنجا سؤال از دوران تحصیل و درسی نمیشود، بلکه پرسیده میشود که چرا آن کلمه یا درس را نخواندهاید یا اگرخواندهاید چرا آن کلمه را به تحقیر گفتهاید! سؤال و حساب به اندازه سنگینی یک ذره است.
وی افزود: در قیامت از افراد درباره نعمتهای ظاهری و باطنی سؤال میشود. از استعدادها و ظرفیتهای سؤال میشود؛ آنجا دیگر جای توجیه نیست! در این دنیا شاید بتوان سر استاد و یا مدیر کلاه گذاشت، ولی در آن دنیا از این خبرها نیست! در آنجا نخستین کاری که انجام میشود این است که بر دهانها قفل زده میشود و اعضا و جوارح به سخن میآیند و شهادت میدهند.
دبیر شورای علمی تربیتی حوزههای علمیه خواهران عنوان کرد: همه موجودات عالم دارای شعور هستند. هیچ موجودی نیست مگر آنکه به تسبیح خدا مشغول است؛ دانشمندان آزمایش کردهاند که در هنگام یخ زدن مولکول آب، اگر صوت قرآن پخش شود، مولکولهای آب بسیار منظم و زیبا یخ میزنند ولی اگر در آن هنگام آهنگ تند و خشن پخش شود مولکولها بسیار بینظم و نامرتب یخ میزنند! این نشان از آن دارد که حتی جامدات نیز دارای شعور و درک هستند.
وی دانشافزایی، ارزشافزایی و بینش را هدف حوزه دانست و گفت: دانش افزایی همان افزایش علوم است و نهایتا فرد یک اسلام شناس میشود. ارزشافزایی یعنی اخلاق و تربیت روح و معنویت که فرد را به کمال میرساند. بینش نیز به معنای فهم نسبتها است.
حجتالاسلام محمدی تأکید کرد: قرآن کریم نازل شده تا دو رسالت شفا و رحمت را انجام دهد. قرآن شفا و ضد سقم است، درمان تمام بیماریها است؛ این بیماریها میتواند عقلانی، روحانی و جسمانی باشد و قرآن ضد این بیماریها است.
وی ضمن تأکید بر حفظ قرآن از سوی طلاب بیان کرد: اگر حافظه شما خوب یا متوسط است پس قرآن را حفظ کنید و اگر بد است با حفظ قرآن حافظه خود را تقویت کنید. قرآن شفا است.
دبیر شورای علمی تربیتی حوزههای علمیه خواهران بیان کرد: قرآن مثل نردبان است و به تعداد آیاتی که میخوانید و عمل میکنید در بهشت درجه داده میشود.
وی ادامه داد: اگر فرد قرآن را نخواند، یا بخواند و عمل نکند و یا حتی اگر بخواند و عمل هم بکند ولی مخلص نباشد، سقوط میکند.ما باید نسبت خود با قرآن را به دست آوریم؛ اینکه قرآن درجه یا درکه ما باشد به خودمان بستگی دارد./112/